Zachem - bramy otwarte

Sobota, 11 lipca 2015 · dodano: 15.07.2015 | Komentarze 1

Zlikwidowane zakłady Zachem to miasto w mieście z własnymi ulicami oraz transportem autobusowym. Niektóre ulice mają identyczne nazwy jak te w Bydgoszczy, przykładem jest ul. Piękna. Od kilku dni bramy zostały otwarte, szlabany podniesione dostęp jest możliwy prawie bez ograniczeń. Teren jest  ogromny więc jest gdzie jeździć i co oglądać.

Poniżej kilka historycznych już faktów, źródło Wikipedia: Zachem
Powierzchnia zakładu to 484 ha. Długość dróg – 120 km, bocznic kolejowych – 70 km, sieci wysokiego napięcia – 200 km. Jako jedyny zakład w Polsce produkował TDI, epichlorohydrynę i chlorek allilu.

Przedsiębiorstwo znajdowało się na terenie dawnej fabryki DAG Fabrik Bromberg (1939-1945), wzniesionej przez władze III Rzeszy, przeznaczonej do produkcji materiałów wybuchowych i elaboracji amunicji na potrzeby Wehrmachtu. W 1945 r. na polecenie Komisji Trofeów Wojennych Armii Czerwonej, żołnierze radzieccy wywieźli wszystkie urządzenia techniczne do ZSRR. Pozostały jedynie puste budynki produkcyjne i socjalne, linie technologiczne (nitrocelulozy, nitrogliceryny, prochu, trotylu i nitrozwiązków) oraz setki kilometrów dróg wewnętrznych, bocznic kolejowych i sieci podziemnych i napowietrznych. Latem 1945 r., po wycofaniu Armii Czerwonej, na terenie fabryki stacjonowały oddziały Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a zakład przejął Centralny Zarząd Przemysłu Zbrojeniowego w Warszawie.
Jeszcze w 1945 r. w części obiektów pofabrycznych utworzono Państwową Wytwórnię Prochu w Łęgnowie, zaś w 1948 r. wytwórnie chemiczne nr 9 i 11, które w latach 50. przekształcono w Zakłady Chemiczne „Organika-Zachem”. Wykorzystywały one część istniejącej infrastruktury, a oprócz produkcji cywilnej prowadziły ściśle tajną produkcję materiałów wybuchowych dla armii państw Układu Warszawskiego.
Pełnomocnikiem rządu ds. uruchomienia zakładu mianowano Eugeniusza Smolińskiego, który w 1947 roku został aresztowany pod zarzutem sabotażu, a następnie skazany na karę śmierci i stracony[1].
Od 1948 r. produkowano trotyl, zaś w 1950 r. uruchomiono instalację produkcyjną heksogenu. W 1952 r. doszło do potężnej eksplozji na linii produkcyjnej trotylu, w wyniku której zginęło 15 pracowników, a skutki wybuchu (potłuczone szyby w oknach) były odczuwalne w promieniu 10 km[2]. W 1968 r. nastąpił kolejny wybuch, mniejszy i nie tak tragiczny w skutkach[3]. Od początku lat 50. zakład poszerzał swoją ofertę o nowe produkty chemiczne i wybuchowe.


Zachem - bramy otwarte © ury

Zachem - bramy otwarte © ury

Zachem - bramy otwarte © ury

Zachem - bramy otwarte © ury

Zachem - bramy otwarte © ury

Wyjechaliśmy przez bramę na ul. Hutniczą i przejechaliśmy jeszcze budowaną ul. Nowokielecką.


Zachem - bramy otwarte © ury